Sam gaat vanuit Leiden naar Maastricht vertrekken. Hij weet nog niet wat hij wil gaan studeren. In Utrecht, dat is zeker. Daar heeft zijn moeder immers ook gestudeerd. Hij wil in zaken, maar eigenlijk wil hij gelijk geld gaan verdienen. Het bedrijf van Lars, zijn vader, overnemen. Zijn vader heeft altijd goed geld verdiend. Maarja, de tijden veranderen. Ziijn moeder is ervan overtuigd dat de zakenwereld niets voor hem is. "Een veels te zacht ei", zegt Sara, terwijl ze met een vriendin onderweg is naar de Gamma. Zij is bezig met het bouwen van een schommel in haar tuin, en heeft nog een paar zakken zandcement nodig. "Dat is nog een heel gedoe, het bouwen van zo'n schommel. Toen Lars en ik nog bij elkaar waren, betaalde ik de kosten, en hij bouwde wat ik wilde hebben. We waren financieel gescheiden, en we deden ALLES samen. Ideaal was dat. Maar toen ging hij goed geld verdienen en ging arrogant lopen doen. Ik moest maar van zijn geld gaan leven. zie ik zo bleek soms? Nou, en toen ging ie naar Maastricht, dat was in 2003..."
Het gesprek ebde weg terwijl de vrouwen richting de Gamma liepen om zandcement te gaan kopen.
Terwijl we van onze koffie genoten, alle koekjes opaten, Simba haar bak water leeg slobberde, dacht ik aan de mevrouw die ik in 2003 een uur lan in de trein van Utrecht naar Leiden hoorde telefoneren met een vriendin. Dat was 17 jaar geleden. Een uur lang hoorde ik haar een monoloog houden over financieel gescheiden zijn en over alle voordelen daarvan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten